De conditie en prestaties van uw paard beoordelen: hoe objectieve gegevens u kunnen helpen de subjectieve criteria te verbeteren

Heb je dit scenario ooit meegemaakt? Je beëindigt je dressuurproef en hangt rond waar de scores worden vermeld, reikhalzend uitkijkend naar wat zeker een overwinning in jouw categorie zal zijn. Maar wanneer je test eindelijk wordt onthuld, is je score veel lager dan je had verwacht, en de opmerkingen van de rechter staan ​​​​vol met zinnen als 'meer extensie', 'meer naar buiten gaan' en 'soepelere overgangen'.

Of misschien heb je een soortgelijke teleurstelling gehad met je eerste volbloed-renpaard. Als je terugkomt van een spreuk, ben je voorzichtig geweest met trainingen en ging je maar ongeveer een keer per week op volle snelheid. Je was blij met de laatste trainingsbries, maar in je eerste race breekt je ruin goed en verdwijnt dan naar de achterkant van het peloton en eindigde op de laatste plaats.

In elk van de bovenstaande gevallen nam de paardeneigenaar de conditie van het paard of hun vermogen om krachtig te concurreren met het veld niet nauwkeurig waar. De grote vraag is natuurlijk: hoe doe je het de volgende keer beter? Is er een manier om de prestaties van uw paard in trainingssessies te beoordelen om de resultaten in daadwerkelijke competitie beter te voorspellen?

Voordat we bespreken hoe je de training van je paard kunt beoordelen, is het nuttig om activiteit wetenschappelijk te definiëren. Wat is trainen precies?

Trainen is je paard zodanig trainen dat het vraagt ​​om zowel fysieke als mentale aanpassingen die de anatomie van het paard veranderen, in ieder geval tijdelijk tijdens de trainingsperiode. Deze aanpassingen vallen in meerdere categorieën:

Voorbeelden van succesmetingen in deze rubrieken zijn:

Hoewel een dierenarts in een laboratorium gegevens kan verzamelen om veel van de bovenstaande statistieken en meer te meten, wat moet de gemiddelde ruiter of kleine staleigenaar doen dan timing voor snelheid of het kennen van de hoogte van sprongen die door een paard worden gemaakt?

Een van de belangrijkste plaatsen om te beginnen is met het gewicht van je paard. Net als bij menselijke atleten, zal uw paard, als het te zwaar of te licht is, waarschijnlijk niet in staat zijn om te concurreren met andere paarden in topconditie. Als u geen veeweegschaal beschikbaar heeft voor een nauwkeurige gewichtsbeoordeling, gebruik dan de "puntmeting"”-techniek, die nauwkeuriger is dan een commerciële gewichtstape. Vraag je dierenarts wat je paard moet wegen, en als het niet aan die maatstaf voldoet, ontwikkel dan samen een voerplan om daar te komen.

Een andere gemakkelijke beoordeling is de hartslag (pols) van uw paard, die een onderdeel is van het hartminuutvolume, een indicator van hoe hard, en nog belangrijker, hoe efficiënt uw paard werkt. Hartslag vermenigvuldigd met slagvolume (de hoeveelheid bloed die bij elke hartslag in de bloedsomloop wordt geduwd) is gelijk aan het hartminuutvolume. Je kunt de hartslag van je paard meten door: palpatie (met uw vingers) of met behulp van een stethoscoop, en het is een uitstekende vaardigheid om op een of andere manier de vroege tekenen van uitdroging, koliek en infectie te markeren.

Om de hartslaginformatie van uw paard nuttig te maken, moet u de snelheid in rust en onmiddellijk na de training weten. Je zou dan moeten zien hoe snel de hartslag daalt na een training, wat net als bij mensen een betrouwbare indicator is voor fitheid. Bovendien kan een gezond paard meer inspanning leveren bij een lagere hartslag dan een paard dat niet in vorm is.

Er zijn verschillende andere, meer gecompliceerde meetwaarden die ruiters en trainers gebruiken om de conditie en prestaties van paarden te evalueren, sommige betrouwbaarder dan andere. Bij paardenraces worden bijvoorbeeld vaak rode bloedcellen (RBC) metingen gedaan na het sporten. Deze methode kan echter het totale aantal rode bloedcellen dat in de milt is opgeslagen en bij het begin van de training snel in de bloedbaan wordt afgegeven, verkeerd tellen.

Lichaamstemperatuur is een andere meting die nuttig kan zijn bij correct gebruik. Een goed geconditioneerd paard zou een temperatuurstijging bij zware inspanning niet zo belangrijk moeten zien als een paard met een slechte conditie, maar dat kan variëren met de omgevingstemperatuur. Temperatuurmetingen paard zijn het meest nauwkeurig als een indicator voor fitness wanneer het buiten niet te warm of te koud is.

Omdat de ademhaling bij het paard wordt gebruikt om af te koelen, kan de ademhalingsfrequentie (het aantal ademhalingen per minuut) ook variëren in betrouwbaarheid als maat voor fitheid. Op een warme dag kan een paard sneller ademen om zichzelf af te koelen dan op een koude dag, dus houd daar rekening mee bij het gebruik van deze statistiek.

Als u nog een hoger niveau wilt bereiken in het monitoren van de conditie en prestatie van uw paard en gegevens wilt verzamelen die u kunnen helpen bij die lastige subjectieve criteria die de concurrentie maken of breken, dan zijn er nieuwe opties. Wacht, je vraagt ​​je waarschijnlijk af, hoe kan het kennen van complexe getallen van invloed zijn op niet-objectieve beoordelingen, zoals de kwaliteit van beweging in een dressuurproef of hoe goed een paard zijn bereik zal uitbreiden naar korte afstanden in een volbloedrace?

Het antwoord is dat, hoewel veel elementen van een paardenrace of show er intuïtief en onmeetbaar uitzien, ze uiteindelijk kunnen worden teruggedrongen tot objectieve normen. Neem bijvoorbeeld een uitgestrekte draf in een dressuurproef. Wat misschien lijkt op iets dat de smaak van de rechter bepaalt, is voornamelijk kwantificeerbaar. De lengte van elke stap draagt ​​bij aan de indruk van de jury over de algehele bewegingskwaliteit. Evenzo is de soepelheid van een gang niet een of andere magische, balletachtige kwaliteit, maar eerder de afwezigheid van veel afleidende op en neer of overmatige beweging in plaats van pure translatiebeweging. Een doorgewinterde keurmeester bekijkt een dressuurproef met bijna stilstaande mentale beelden; wat je misschien mist als je jezelf in de spiegel of op video bekijkt, wordt vertaald in een totale prestatiescore, en objectieve gegevens worden onbewust verwerkt in een subjectieve mening en opmerkingen als 'meer bereik'.

Reikwijdte is een essentieel onderdeel van springen en volbloedraces, naast andere rijdisciplines. De extensie van de voorpoten door de schouder- en ellebooggewrichten van het paard kan bepalen of ze een ander paard kunnen inhalen om het veld op te komen en in een race te winnen. Achterbeenverlenging bij het springen kan voorkomen dat een paard een reling omslaat en een straf of een langzamere tijd krijgt.

Voer biomechanische apparaten in zoals ESTRIDE. Estride voert loopanalyses uit om de pasconsistentie en veranderingen te onderzoeken, zowel in enkele trainingssessies als in de loop van de tijd. Extra analyses zijn beschikbaar met Estride's vierknopenmodel (de knopen worden op de benen van het paard gedragen in speciale voorbindschoenen) om ruiters te helpen bij het evalueren van trainings- (en revalidatie)gegevens en om voorspellingen te doen over toekomstige prestaties. Estride werkt op de nieuwste RF (radiofrequentie) technologie, in tegenstelling tot Zeever, een apparaat dat het springpad meet en werkt op Bluetooth-technologie. Dit betekent dat u uw controller/telefoon niet bij u hoeft te dragen tijdens het rijden en het gebruik van Estride. Estride heeft een opnamebereik van 1.2 km, waardoor je volledig handsfree toegang hebt tot het meten van je prestaties.

Met apparaten zoals Estride hoeft u niet meer te gissen naar uw activiteitenpatroon bij de voorbereiding op een dressuurproef, en weet u of uw paard zijn aanvankelijke pas in de laatste stadia van een race kan behouden. Het opzetten van sprongen in de competitie zal regelmatiger zijn en elke paardeneigenaar of trainer kan de eerste tekenen van gangveranderingen zien die kunnen wijzen op dreigende kreupelheid of letsel. Estride berekent ook zowel het aantal verbrande calorieën tijdens de training door het paard als door de ruiter. Als je je paard op een streng programma gaat zetten om de conditie te verbeteren, laten we dan niet vergeten dat een ruiter in topconditie geen kwaad kan!